پاپوش سنتی اراک به زیست تاریخی خود همچنان ادامه می دهد - میهن دی ال

استان مرکزی مهد پرورش هنرهایی است که نشانگر فرهنگ غنی این مردم بوده و به واسطه آن تبلور عینی فرهنگ اصیل، بومی، مردمی و معنوی کشورمان است، همیشه معرف خصوصیات شاخص و شاخص هنر و تمدن این مرز و بوم چه در داخل و چه در خارج از کشور بوده است. امروزه نیز در این استان هنرمندان و صنعتگرانی فعالیت می نمایند که همانند گذشتگان خود بی ادعا در پی تعالی هنر خویش اند.

از گذشته های دور استان مرکزی به عنوان یکی از مراکز صنعتی و قطب های مهم در صنایع دستی به همگان معرفی شده است.

گیوه از صنایع دستی روستای سنجان از توابع اراک است که مهر اصالت و کیفیت آن برای دو دوره در سالهای 2010 و 2012 از سوی سازمان جهانی یونسکو تایید شده است و با حمایت های اعمال شده توانسته جایگاه مقبولی بین سایر صنایع دستی کسب کند.

گیوه نوعی پاپوش سنتی است که بخش رویه آن با الیاف پنبه ای بافته می گردد و زیره آن نیز از چرم است. این گیوه سنتی، هنوز در بعضی از شهرهای ایران از جمله در سنجان از توابع شهرستان اراک بافته می گردد و اصالتی جهانی دارد.

براساس آنالیز های صورت گرفته، قدمت صنعت گیوه دوزی در استان مرکزی به دوره قاجاریه می رسد و هم اینک گیوه دوزان این استان در شهرهای ساوه، کمیجان، محلات، اراک و سنجان حیات هنری دارند.

عبدالله گله سنجانی، هنرمندی 80 ساله است که حدود 60 سال در صنعت گیوه دوزی کشور اشتغال به کار دارد و هنوز با عشق و علاقه سرشار خود از این هنر اصیل ایرانی دست نکشیده و در پی انتقال آن به نسل های آینده است.

این هنرمند گیوه دوز استان مرکزی معتقد است صنایع دستی احتیاجمند چتر حمایت دولتی است تا بتواند در مقابل هجوم واردات بی رویه ایستا باشد.

این هنرمند شاخص در گیوه بافی اهل روستای سنجان است و اضافه نمود: از سال 1342 تا به امروز حدود 60 سال در این حرفه فعالیت دارد.

حاج عبدالله گُله به عنوان کارآفرین اکنون برای 2 هزار نفر اشتغال مستقیم ایجاد نموده، اضافه نمود: تعدادی از هنرمندان در کارگاه فراوری گیوه به فراوری اشتغال دارند.

وی بیان نمود: مصالح بافت گیوه که شامل نخ است را در اختیار زنان روستاهای سنجان، گوار، گلشن آباد و رباط میل قرار می دهم تا در فراوری این پاپوش کهن مشارکت داشته باشند.

این هنرمند گفت: اکنون هر جفت گیوه دست دوز از یک میلیون تا سه میلیون تومان قیمت دارد و از سراسر کشور سفارش کار داریم.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی گفت: گیوه یکی از پاپوش های قدیمی و سنتی استان مرکزی است که ریشه در عمق تاریخ این سرزمین دارد و از این پاپوش سنتی در شاهنامه نیز نام برده شده است.

قاسم کاظمی اضافه نمود: محله سنجان در شهرستان اراک از قطب های فراوری گیوه سنتی در استان مرکزی است که بانوان این محله با اشتغال در این حرفه به معیشت خانواده یاری می نمایند.

وی بیان نمود: روستای وفس از توابع شهرستان کمیجان استان مرکزی، منطقه دیگری از فراوری گیوه به شمار می رود که زنان و دختران جوان با کسب مهارت لازم با قبول سفارش در فراوری این هنر دست همکاری دارند.

معاون صنایع ستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی گفت: گیوه سنتی سنجان با وفس با یکدیگر متفاوت هستن گیوه سنجان با قدمت بیشتر مربوط به دوره قاجاریه شناسایی شده است.

کاظمی اضافه نمود: 10 تا 12 نفر در روستای سنجان در تخت کشی گیوه مشغول بکار هستند و 2 هزار زن و دختر در روستاهای گوار، بزرگ، فیجان و قره کهریز در فراوری پاپوش گیوه مشارکت دارند.

وی بیان نمود: در فراوری گیوه زنان رویه آن را با میل و قلاب می بافند و مردان با استفاده از چرم گاو دباغی شده رویه بافته شده را به هم می آجند (می دوزند).

معاون صنایع ستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی گفت: گیوه فراوری شده به دست زنان و مردان این استان به بازار صنایع دستی کرمانشاه، قم، قزوین، لرستان و تهران ارسال می گردد.

کاظمی با بیان اینکه، گیوه استان مرکزی در خارج از مرزها هم مورد استقبال واقع شده، اضافه نمود: ساکنان کشورهای خلیج فارس از این پاپوش سنتی ایران به ویژه استان مرکزی به سبب کیفیت مطلوب استقبال می نمایند.

وی بیان نمود: پاپوش سنتی گیوه در استان مرکزی با نام استاد این هنر به نام حاج عبدالله گُله شناخته می گردد که این هنرمند چیره دست به همراه خانواده در فراوری و پویایی و ماندگاری این هنر دست نقش بی بدیل داشته است.

معاون صنایع ستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی گفت: اخیرا نمایشگاه صنایع دستی در کشور عمان به مدت یک هفته دایر شده که به دلیل استقبال مردم عمان، از این هنرمند خواسته شد تا یک ماه نمایشگاه را در عمان تمدید کند.

کاظمی اضافه نمود: فعالان این حوزه مطالبه خاصی ندارند، زیرا مواد اولیه فراهم است و بازار فروش نیز رونق دارد و برای توسعه احتیاج به تسهیلات برای این هنرمندان است.