نحوه تولید تیغه فولادی - میهن دی ال

تفاوت بین نوع فولاد در تیغه

نحوه تولید تیغه برش به مرور زمان دچار تغییر شده است و شاید بسیاری از شما که با چاقو سر وکار دارید آن را دیده باشید.
چاقوهای جدید و قدیم که تفاوتشان در نوع تیغه فولادی به کار رفته در ساختشان به چشم می خورد. اصلی ترین ماده در نحوه تولید تیغه فولادی آهن و کربن است. پس از گذشت سال ها تولید کننده تیغه فولادی با افزودن سایر مواد دیگر سختی آن را افزایش دادند. همین نکته در نحوه تولید تیغه فولادی موجب بروز تفاوت های بسیار آن در نوع قدیمی اش شده است.
نحوه تولید تیغه فولادی و مواد به کار رفته در ساخت آن
-کربن
ماده اصلی ساخت تیغه فولادی بوده و فولاد را سخت می کند. کمترین میزان کربن استفاده شده 3%یا کمتر،متوسط4%-7 % و بالا 8%یا بالاتر است.
-کروم
باعث مقاومت فولاد در برابر خوردگی می شود. میزان درصد استفاده شده برای ضدزنگ بودن 12%است. کروم باعث افزایش قدرت چاقو نیز می شود اما مقدار بیش از حد سختی آن را کاهش می دهد.
-کبالت
تیغه را تقویت می کند.
-مس
باعث مقاومت تیغه در برابر خوردگی می شود.
-منگنز
سختی تیغه فولادی را افزایش می دهد. استفاده بیش از حد نیز موجب شکنندگی آن می شود.
-مولبیدن
موجب افزایش مقاومت فولاد در دمای بالا می شود.
-نیکل
سختی را افزایش می دهد.
-نیتروژن
عنصری جایگزین به جای استفاده از کربن است.
-فسفر
قدرت فولاد را افزایش می دهد.
-سیلیکون
قدرت فولاد را افزایش می دهد.
-سولفور
باعث افزایش ماشینکاری و کاهش سختی فولاد می شود.
-تنگستن
تیغه فولادی را در برار سایش مقاوم تر می کند.
-وانادیوم
افزایش مقاومت در برابر سایش و هم چنین افزایش سختی تیغه فولادی را به دنبال دارد.
شایع ترین فولاد برای ساخت تیغه چاقو 10xxیا فولاد با کربن بالا است. معمولا محدوده بین 1045-1095 برای تیغه چاقو ها و بیشتر از 1050 برای شمشیر مورد استفاده قرار می گیرد. لازم به توضیح است که در سیستم SAE فولادهای کربنی و آلیاژی با یک عدد چهار رقمی تعیین می گردند . رقم اول نشان عنصر اصلی بوده و رقم دوم عنصر ثانویه و دو رقم آخر میزان کربن را نشان می دهد. مثلا فولاد 1095 دارای 95%کربن است.