فولاد های تند بر - میهن دی ال

خصوصیت فولاد های تند بر

فولاد های تند بر به دو گروه اصلی فولاد های تند بر بر پایه تنگستن و فولاد های تند بر بر پایه مولیبدن تقسیم می شوند. وجود درصد بالای عناصر آلیاژی همچون, کروم, مولیبدن, تنگستن,وانادیوم و عناصر آلیاژی دیگر باعث می شود خصوصیت های زیادی همچون سختی و مقاومت به سایش در حین برش, تحمل دمای بالا (700 درجه سانتیگراد) و خستگی گرمایی بالا در این گروه بالاتر از دیگر فولاد های ابزاری باشد. بطور میانگین فولاد های تند بر بین 60 تا 70 راکول سی را تحمل می کنند.

خواص مثبت
سختی پذیری عمیق
سختی پذیری سطحی
مقاومت به سایش
مقاوم در برابر دمای کاری بالا
 
خواص منفی
ماشین کاری ضعیف
مقاومت به تنش پائین
 

کاربرد فولاد های تند بر

با توجه به خصوصیت های ذکر شده از فولاد های تند بر می توان در ساخت انواع تیغچه های برشی, تیغ اره نواری, مته ها , حدیده , قلاویز, رنده های تراش, خشن کاری, سنگ زنی, ابزار برش چوب, کاتر های فرز کاری, ابزار خان کشی, برقو ها, رنده های فرم, ابزار کار بر روی چوب, خشن کاری و موارد مشابه استفاده نمود.

عملیات حرارتی 

عملیات حرارتی فولاد های تند بر بسیار خاص می باشد و برای انجام آن باید از افراد متخصص و تجهیزات پیشرفته استفاده نمود, لازم بذکر است اطلاعات عملیات حرارتی که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد بطور کلی می باشد و هر فولاد نیاز به عملیات تخصصی خود را  دارد. 

آنیل کردن

دمای تقریبی برای آنیل کردن فولاد های تند بر بین 830 تا 850 درجه سانتیگراد می باشد, پس از رسیدن به دمای ذکر شده فولاد را بین 4 تا 6 ساعت در دمای 720 تا 750 درجه خنک می کنند.
 

سختکاری

به دلیل انتقال حرارت پائین فولاد های تند بر برای انجام عملیات سختکاری فولاد باید به آرامی گرم شود, و حرارت را بین 820 تا 840 درجه سانتیگراد رساند. در صورتی که دمای فوق افزایش پیدا کند باعث از بین رفتن پرلیت و ورود به آستنیت خواهد شد, در زمان آستنیته شدن کارباید ها شروع به حل شدن خواهند کرد تا اینکه در دمای 1110 درجه سانتیگراد حلالیت آن کامل می شود. دمای سختکاری در فولاد های تند بر بین 1170 تا 1290 درجه سانتیگراد می باشد.
نکته: دمای تنش گیری پیش از سختکاری باید بین 680 تا 750 درجه سانتیگراد باشد.
 

تمپر کردن

آستنیت باقیمانده در عملیات سختکاری باعث کاهش عملکرد فولاد تند بر در برش خواهد شد, بنابراین برای از بین بردن آستنیت باقیمانده در فولاد باید آن را در دمای 550 تا 570 درجه سانتیگراد تمپر کرد.
 

فولاد های تند بر پرکاربرد در ایران

1.3207 با استاندارد DIN S10-4-3-10 
فولاد تند بر 1.3207 دارای مقاومت سایشی عالی, سختی پذیری عمیق, اعوجاج متوسط, ماشین کاری ضعیف و بیشترین مقاومت به نرم شدن در دمای بالا در گروه فولاد های تند بر را دارا می باشد, از این فولاد می توان در ساخت ابزار براده برداری, تیغه ماشین فرز تحت بار سنگین, رنده های تراشکاری, رنده های فرم به ویژه در دستگاه های اتوماتیک, ابزار کار بر روی چوب و ابزار تراش و فرز برای خشن کاری و سنگ زنی استفاده نمود.
 

1.3255 با استاندارد DIN S18-1-2-5
فولاد تند بر 1.3255 دارای مقاومت سایشی در دمای سرخی خیلی زیاد, مقاومت خوب نسبت به نرم شدن در دمای بالا, اعوجاج متوسط و چقرمگی ضعیف و سختی پذیری عمیق بوده و از آن می توان برای ساخت ابزار تراشکاری و رنده کاری, شیار زنی, تیغه ماشین فرز تحت بار سنگین, رنده های تراشکاری پرداخت و خشن تراشی, ابزار خان کشی و برقو ها, رنده های فرم دستگاه های اتوماتیک, قالب های رزوه زنی, ابزار برش پروفیل ها, مته سوراخکاری و قلاویز ها استفاده نمود.
 
1.3343 با استاندارد S 6-5-2
فولاد تند بر 1.3343 دارای سختی پذیری عمیق, مقاومت در برابر نرم شدن در دمای بالا, اعوجاج متوسط رو به پائین, مقاومت سایشی عالی و ماشین کاری ضعیف می باشد,از این فولاد میتوان در ساخت تیغه ماشین فرز تحت بار سنگین, رنده های تراشکاری, پرداخت و خشن تراشی, رنده های فرم دستگاه های اتوماتیک, مته های سوراخکاری, قالب های رزوه زنی و ابزار های رنده کاری, شیار زنی و تراشکاری استفاده نمود.