رویارویی ترامپ با مهاجران - میهن دی ال

من روز نهم ماه مه در جریان جلسه کابینه درباره مهاجرت به طور مستقیم و بی واسطه با مسائل این بخش آشنا شدم. قرار بود در این جلسه که یک روز بعد از خلاصی ما از توافق هسته ای ایران برگزار گردید، خانم کریستین نیلسن وزیر امنیت داخلی و جِف سشنز وزیر دادگستری و دادستان کل، درباره اقدامات وزارتخانه های متبوع خود برای بستن مرز مکزیک به ترامپ گزارش بدهند. سپس دیگر اعضای کابینه درباره حوزه های مربوط به خود صحبت می کردند. اما این جلسه به یک جلسه توجیهی واقعی که در آن ترامپ با قدرشناسی از کوشش های اعضای کابینه اش به گزارش های آنها گوش کند، سؤالاتی از آنها بپرسد و حمایت خود را از آنها نشان دهد، شباهتی نداشت. با تمام شدن صحبت های سشنز و در حالی که نیلسن تازه آغاز به ارائه گزارش خود نموده بود، اوضاع وخیم تر شد. ترامپ از نیلسن پرسید چرا شما نمی توانید مرزها را ببندید؟ نیلسن با ارائه فهرستی از مسائل خود و وزارتخانه متبوعش به این پرسش پاسخ داد. ترامپ وسط حرفش پرید و در برابر اعضای کابینه و گروهی از مشاوران کاخ سفید صدایش را بالا برد و گفت: شما اشتباه می کنید. هیچ چیز نمی تواند جلوی بستن مرز را بگیرد. به آنها بگویید کشور تعطیل است. ما افرادی (همچون قضات مهاجرت) نداریم که همه این کارها را انجام دهند. همین و بس. کشور مثل سالن نمایش است وقتی پُر می گردد، ظرفیتش تکمیل است.

تا همین جا هم اوضاع به اندازه کافی بد بود ولی متأسفانه بدتر هم شد. کلی کوشش کرد از نیلسن به عنوان وزیر امنیت داخلی حمایت کند. او همواره از نیلسن حمایت می کرد (کلی قبل از اینکه به عنوان رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید منصوب گردد، وزیر امنیت داخلی امریکا بود). اما این کار به خودی خود اشتباه بود. همه می دانستند که نیلسن این پست را به لطف کلی دارد و دخالت کلی در این بحث باعث شد این طور به نظر برسد که نیلسن نمی تواند از خود دفاع کند. متأسفانه ناتوانی نیلسن در دفاع از خود برای همه کسانی که در اتاق کابینه حضور داشتند، ثابت شد. کلی و نیلسن کوشش کردند همه چیز را به گردن سشنز بیندازند که به نظر می رسید کوشش می نماید حرف تازه و متفاوتی را درباره اختیارات وزارت امنیت داخلی در قبال مرزها بزند. او هنگام بحث کردن درباره این موضوع معذب بود و ظاهراً سعی می کرد خود را کنترل کند. او ابتدا گفت: وزارتخانه متبوعش از اختیاراتی که تازه درباره آنها شرح داده بود، برخوردار نیست. کلی با عصبانیت پاسخ داد: ما طبق دستور دادستان کل که اقدامی را غیرقانونی اعلام می نماید، عمل می کنیم و مهاجران را بر می گردانیم. با این سخن کلی، سشنز بیشتر معذب شد. اما ترامپ هنوز به دنبال آزار نیلسن بود و خانم وزیر نیز از هوش و ذکاوت لازم برخوردار نبود تا سکوت کند یا بگوید چند روز دیگر با پاسخ بهتری بر می گردیم. در نهایت ترامپ انگار که همه این موضوع را فراموش نموده اند، گفت: من با دستور کار مقابله با مهاجرت غیرقانونی از سوی مردم انتخاب شده ام ولی ظاهراً الان قرار است به خاطر همین موضوع شکست بخورم، که چنین احتمالی با توجه به واقعیات سیاسی اصلاً بعید نبود. با نزدیک شدن به سرانجام جلسه با خودم فکر می کردم که استعفای نیلسن و کلی بالاخره در آینده ای نه چندان دور رخ خواهد داد. بعدها بسیاری از رسانه ها گزارش دادند، نیلسن درست بعد از این جلسه بسیار به دفتر کلی نزدیک شده است. سیاست مهاجرتی ترامپ یک افتضاح کامل و غیرضروری بود زیرا اقدامات بازدارنده زیادی وجود داشت که می توانستیم در خصوص مهاجرت تشدید کنیم و علیه ادعاهای ساختگی، غیرقابل توجیه و جعلی مهاجران برای دریافت پناهندگی از ایالات متحده به کار ببندیم.

شرایط در 20 ژوئن با اعلام سیاست تحمل صفر درجه که بر عدم تسامح مطلق در برابر مهاجران تأکید داشت، وخیم تر شد و ترامپ خود را آماده می کرد تا بچه ها مهاجر غیرقانونی را در مرزها از مادران شان (یا افرادی که مدعی بودند والدین بچه ها هستند، ولی اغلب قاچاقچی انسان بودند) جدا کند. این سیاستی بود که دولت های قبلی از جمله دولت اوباما هم اجرا نموده بودند اما ترامپ تحت فشارهای سیاسی، خود را عقب کشید و نیلسن و سشنز را سپر بلا قرار داد.

بعد از اینکه دستور اجرایی ترامپ درباره لغو سیاست تحمل صفر درجه امضا شد کلی فقط به خانه رفت. او روز بعد در گفت و گویی که داشتیم تأیید کرد که ترامپ سشنز و نیلسن را فروخت، اما هیچ کس طرحی واقعی برای اجرا در گام بعدی نداشت.، ایران