درمان کیست مویی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران کیست یک کیسه ای از بافت غشایی است که حاوی مایعات، هوا یا مواد دیگری است. کیست تقریباً در هر نقطه از بدن یا زیر پوست شما رشد می نماید. انواع مختلف کیست وجود دارد. بیشتر کیست ها خوش خیم یا غیر سرطانی هستند.

کیست مویی (کیست پیلونیدال) چیست؟

کیست پیلونیدال یک کیسه غیر طبیعی در پوست است که معمولاً حاوی مو های زائد است. یک کیست پیلونیدال تقریباً همواره در نزدیکی ستون فقرات در بالای شکاف باسن واقع شده است. کیست های پیلونیدال معمولاً هنگام سوراخ کردن و برگشت مو ایجاد می شوند. اگر یک کیست پیلونیدال آلوده گردد، آبسه ناشی از آن اغلب بسیار دردناک است. کیست را می توان به وسیله یک برش کوچک تخلیه کرد یا با عمل جراحی برداشت.

کیست پیلونیدال بیشتر در مردان جوان اتفاق می افتد و مشکل تمایل به عود دارد. افرادی که برای مدت زمان طولانی می نشینند مانند رانندگان کامیون، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کیست پیلونیدال هستند.

علائم کیست پیلونیدال

یک کیست مویی وقتی آلوده می گردد، به یک توده متورم (آبسه) تبدیل می گردد. علائم و نشانه های یک کیست مویی آلوده عبارتند از:

درد

قرمزی پوست

تخلیه چرک یا خون از باز شدن پوست

بوی ناخوشایند از تخلیه چرک

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

در صورت مشاهده هرگونه علائم یا نشانه کیست مویی، به پزشک مراجعه کنید. وی با آنالیز ضایعه می تواند بیماری را تشخیص دهد.

علل بروز کیست مویی:

علت کیست های مویی تعیین نیست. اما به نظر می رسد بیشتر کیست های پیلونیدال ناشی از مو های شل شده ای هستند که به پوست نفوذ می نمایند. اصطکاک و فشار، ساییدگی پوست در برابر پوست، لباس تنگ، دوچرخه سواری، نشستن طولانی مدت یا عوامل مشابه باعث برگشت مو می گردد. بدن در پاسخ به مو به عنوان یک ماده خارجی عمل می نماید و کیست در اطراف مو ایجاد می نماید.

عوامل خطر ایجاد کیست مویی:

فاکتور های خاصی می توانند شما در ابتلا به کیست های پیلونیدال حساس تر نمایند، مانند:

مرد بودن

سن (کیست های پیلونیدال بیشتر در افراد 20 سال دیده می گردد)

چاقی

سبک زندگی کم تحرک

نشستن طولانی مدت

مو های بدن بیش از حد

مو های سفت یا ضخیم

عوارض کیست مویی:

اگر یک کیست مویی مزمن به طور صحیح درمان نگردد، ممکن است شما در معرض خطر ابتلا به یک نوع سرطان پوستی به نام کارسینوم سلول سنگفرشی قرار بگیرید.

برای یاری به جلوگیری از کیست مویی، سعی کنید:

آن قسمت از بدن خود را تمیز نگه دارید

در صورت احتیاج وزن خود را کاهش دهید

از نشستن طولانی خودداری کنید

اگر در گذشته به کیست پیلونیدال مبتلا بودید، به طور مرتب مو های آن قسمت را تراشیده یا از محصولات رفع مو برای کاهش خطر عود بهره ببرید.

راه های درمان کیست مویی:

درمان اولیه برای کیست پیلونیدال آلوده معمولاً روشی است که می تواند در مطب پزشک شما انجام گردد. بعد از بی حس کردن ناحیه با تزریق، پزشک شما برای تخلیه کیست برش کوچکی ایجاد می نماید. اگر کیست عود کند، که اغلب اتفاق می افتد، ممکن است شما به یک عمل جراحی گسترده تر احتیاج داشته باشید که کیست را به طور کامل رفع کند.

بعد از عمل پزشک ممکن است انتخاب کند:

زخم را باز بگذارید: در این گزینه، زخم جراحی باز و با پانسمان بسته می گردد تا اجازه بهبودی آن از داخل به بیرون داده گردد. این فرایند باعث بهبودی طولانی تر می گردد، اما معمولاً خطر کمتری از عفونت مکرر کیست پیلونیدال وجود دارد.

زخم را با بخیه ببندید: در حالی که زمان بهبودی با این گزینه کوتاه تر است، احتمال عود بیشتر وجود دارد.

مراقبت از زخم بعد از عمل بسیار مهم است. پزشک یا پرستار شما دستورالعمل های دقیقی در خصوص نحوه تعویض پانسمان، مدت زمان فرایند بهبود طبیعی و زمان تماس با پزشک به شما می دهد. همچنین ممکن است شما احتیاج به تراشیدن اطراف محل جراحی داشته باشید تا از ورود مو ها به زخم جلوگیری گردد.