باکلاس ها ماسک می زنند

به گزارش میهن دی ال، خبرنگاران/همدان یک جامعه شناس گفت: ماسک زدن یک نماد از پرستیژ بالای اجتماعی بوده و هست و در واقع استفاده از ماسک، نشان دهنده کلاس بالای اجتماعی، احترام به دیگران و رعایت حریم آنها است.

باکلاس ها ماسک می زنند

حمید خاورزمینی در گفت وگو با خبرنگاران، با بیان اینکه مردم برای استفاده از ماسک باید توسط نهادهای مربوطه اقناع شوند چراکه باورهای غلط جامعه در عدم استفاده از ماسک تأثیرگذار است، مطرح نمود: بایدها و نبایدهای رفتاری ما در مواجهه با احتیاج زمان، ساده ترین تعریفی است که می توان از هنجار ارائه داد و از آنجایی که الان ماسک زدن یک احتیاج اجتماعی است بنابراین در جامعه گسترش یافته و به هنجار تبدیل شده است.

وی با اعلام وجود منابع متعدد برای تولید هنجار در اجتماع، شرح داد: نخستین علت برای به وجود آمدن هنجارها، ضرورت اجتماعی است؛ یعنی وقتی وجود یک چیزی در جامعه ضروری باشد باید به هنجار تبدیل شود، دومین علت تبدیل یک کُنش به هنجار مُد و تبلیغات است که آن هم به واسطه یک نوع القای احتیاج به وجود می آید که حتی می تواند یک احتیاج کاذب باشد و علت سوم به وجود آمدن هنجارها، دستور حاکمیت است و یک حکومت می تواند کنش یا پدیده ای را به هنجار تبدیل کند.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: هر کدام از این موارد می تواند کنش ها را به هنجار، یعنی چیزی که اکثریت جامعه آن را رعایت می کنند، تبدیل کند. برخی می گویند هنجار چیزی است که باید انجام شود اما در دیدگاه اجتماعی این بایدها و نبایدها باید به صورتی باشد که اکثریت جامعه به آن پایبند باشند تا بتوان از آن به عنوان هنجار نام برد بنابراین پایبندی مردم به هنجارها و شرایط آنها با هم متفاوت است و ما می توانیم یک هنجار 99 درصدی یا یک هنجار 50 درصد به اضافه یک نفر داشته باشیم.

وی با بیان اهمیت اقناع در تبدیل کنش ها به هنجارهای اجتماعی، تشریح کرد: هر کدام از موارد فوق برای تبدیل یک کنش به هنجار، احتیاجمند اقناع است به طوریکه اگر اقناع انجام نشود حتی با فشار و زور حاکمیت نیز هنجار به وجود نمی آید همانطور که در مسئله استفاده از ماسک، مردم هنوز اقناع نشده اند و نمی دانند ماسک زدن برای خودشان خوب است.

خاورزمینی در رابطه با متولیان اقناع جامعه برای استفاده از ماسک اظهار کرد: اقناع در هر مسئله بر عهده کسی است که می خواهد آن کنش را نهادینه و به هنجار تبدیل کند. اگر خانم دکتر محرز به عنوان بزرگترین کروناشناس ایران بحثی در رابطه با استفاده از ماسک بیان می کند، باید در قالب یک مصلح اجتماعی با دلایل پزشکی آن را به یک هنجار اجتماعی تبدیل کرده و به نحوی صحبت کند که مردم اقناع شوند.

وی در رابطه با دستورهای حکومتی مبنی بر استفاده اجباری از ماسک، بیان نمود: برای تبدیل یک کنش به هنجار توسط نهادهای حاکمیتی، صرف اینکه بگوییم این یک دستور است، کافی نیست و باید اقناع نیز انجام شود. حکومت در حال حاضر تلاش می کند از تمام امکانات مانند مصلحان اجتماعی، پزشکان، هنرمندان، مسئولان و حتی تأکید مؤکد شخص رهبری برای اقناع مردم استفاده کند.

خاورزمینی با بیان اهمیت صداقت در اقناع شرح داد: در هرکاری به هر علتی اگر صداقت را کنار بگذاریم، اقناع کردن به خوبی انجام نمی شود و دچار مشکل می شویم؛ به عنوان مثال سه ماه پیش مسئولان وزارت بهداشت که الان می گویند استفاده از ماسک الزامی است، می گفتند ماسک زدن ضرورت ندارد و ضعیف ترین حافظه ها هم حتی سه ماه گذشته را به خاطر می آورد و این عدم صداقت با مردم مانع از اقناع آنها به استفاده از ماسک می شود.

وی با اعلام اینکه باید مراقب هرز رفتن سرمایه های اجتماعی باشیم، شرح داد: در آن روز به علت اینکه اطلاعات بهداشتی ناقص بوده، ماسک نبوده یا هر چیز دیگر لازم بوده بگویند استفاده از ماسک ضروری نیست و این پیام را کسانی دادند که مردم به آنها اعتماد داشتند و بدین ترتیب مدیران بخش بهداشت و درمان با این صحبت ها به نوعی سرمایه اجتماعی خود را از دست می دهند.

این جامعه شناس ادامه داد: اگر واقعاً بحث پزشکی بوده و علت سیاسی و یا مالی نداشته باید اقناع صورت بگیرد و به مردم بگویند که فلان کشور به ما اطلاعات غلط داده و ما براساس گفته های آنها، این خبر را منتشر کردیم اما پس از پژوهش هایی که انجام دادیم به نتایج دیگری دست یافتیم و حالا بهتر است مردم از ماسک استفاده کنند بنابراین حتی اگر بخواهیم کنشی را به یک هنجار حتی کوتاه مدت هم تبدیل کنیم باید اقناع به خوبی انجام شود.

وی با بیان اهمیت باورهای غلط جامعه در عدم استفاده از ماسک، تبیین کرد: وقتی اقناع صورت بگیرد موضوع تبدیل به باور می شود و وقتی مردم به یک موضوع باورمند شوند آن وقت براساس باور خود عمل می کنند و ما الان یکسری باور های اشتباه هم در جامعه داریم؛ عده ای از افراد جامعه فکر می کنند ماسک نزدن یک کار شجاعانه است، این افراد می گویند ترسی از بیماری ندارند، بدن آن ها قوی است و مبتلا نمی شوند. عده ای دیگر که اتفاقاً در اقشار مختلفی هستند می گویند ما وجود این بیماری را باور نداریم بنابراین از ماسک استفاده نمی کنند.

خاورزمینی با اعلام وجود یک باور قدیمی که در آن فکر می کنند هر کسی ماسک می زند بیمار است و باید از برخورد با آن اجتناب کرد، شرح داد: در گذشته هر کسی ماسک می زد می گفتند مریض است اما باید به این نکته توجه داشته باشیم در گذشته و در شرایط موجود، افرادی که از ماسک استفاده می کنند یا می کردند، علاوه بر علت وجود آلودگی های محیطی، تلاش می کنند در صورت ناقل بودن، این ویروس یا هر عامل بیماری زای دیگر را به دیگران منتقل نکنند و یک حریم بهداشتی و اجتماعی برای دیگران تعریف کنند و به آن احترام بگذارند.

وی ادامه داد: در حالیکه در گذشته (چند ماه پیش) زدن ماسک یک داغ اجتماعی تعریف می شد اما در واقع یک نماد از پرستیژ بالای اجتماعی بوده و هست، در واقع استفاده از ماسک، نشان دهنده کلاس بالای اجتماعی، احترام به دیگران و رعایت حریم آنها است و ما در برخی پوسترهای علمی نیز می بینیم این مسئله را مطرح می کنند اما باید تلاش بیشتری شود بنابراین استفاده از روش مُد کردن یا مُد شدن این موضوع اهمیت ویژه ای پیدا می کند و این مسئله باید بین مردم جا بیفتد که ماسک زدن احترام به دیگران است و کسی که رعایت نکند به حریم دیگران تجاوز کرده است.

این مدرس دانشگاه اظهار کرد: در برخی از اقشار اجتماعی فرد ممکن است به تمام موارد آگاهی داشته باشد اما از داغ اجتماعی آن بترسد چراکه فکر می کند با استفاده از ماسک به یک فرد ترسو یا بیمار مبدل یا متهم می شود پس برای مدیریت یک موضوع نباید فقط به دنبال یک عامل مسلط باشیم بلکه باید همه موارد فوق باهم و به صورت مجموعه ای از عوامل بررسی و مدیریت شوند.

وی در رابطه با مسائل مالی که منجر به عدم استفاده از ماسک می شود نیز بیان نمود: با وجود بیکاری های گسترده و فشارهای مالی موجود در جامعه، شرایط برخی به گونه ای است که نمی توانند روزانه شکم خانواده خود را سیر کنند و طبق آمار رسمی اعلام شده توسط دولت، کرونا یک میلیون و 600 هزار تومان در ماه به صورت مستقیم و غیرمستقیم، هزینه خانوارها را افزایش داده در صورتی که افرادی در جامعه ما حضور دارند که برای زنده ماندن به 45 هزار و 500 تومان یارانه احتیاج دارند.

خاورزمینی با بیان عدم توانایی مردم در تهیه ماسک و سایر اقلام بهداشتی، شرح داد: کارگرانی در جامعه وجود دارند که با درآمد کمی بیش از یک میلیون تومان زندگی می کنند و توانایی مالی رعایت نکات بهداشتی و پروتکل ها را ندارند. افرادی در جامعه ما وجود دارند که می گویند شرمنده خانواده هستند و حاضرند بمیرند، حال شما این افراد را تشویق به استفاده از ماسکی کنید که ارزانترینش قیمت دو تا نان سنگک یا دو، سه تخم مرغ است.

وی در انتها تأکید کرد: باید فکر اساسی برای معیشت مردم شود و این مسئولیت کلان حاکمیت است که باید این اقتصاد افسار گسیخته را مدیریت کند. هنوز جامعه در حال استفاده از پس اندازهای مادی و معنوی خود است و هنگامی که این سرمایه یا پس اندازها که حتی شامل انبار و یا وجدان افراد با وجدانی است که هنوز جنس را با قیمت قبل به فروش می رسانند و یا پس اندازهای اندک و حتی زنان خانه داری که هنوز چند قطعه طلا در دست دارند، به انتها برسد، اوضاع بسیار فاجعه بارتری را شاهد خواهیم بود.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 23 شهریور 1399 بروزرسانی: 5 مهر 1399 گردآورنده: mihan-dl.ir شناسه مطلب: 431

به "باکلاس ها ماسک می زنند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "باکلاس ها ماسک می زنند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید