کاهش آلودگی ناشی از قرنطینه بر تغییرات جهانی آب وهوا اثر ندارد - میهن دی ال

در 11 مارس 2020 (21 اسفند 1398) سازمان بهداشت دنیای بیماری ویروس کرونا، کووید-19 را به عنوان یک همه گیری دنیای خاطرنشان کرد؛ چیزی که تا به امروز باقی مانده است. به منظور کندتر شدن فرایند شیوع ویروس، کشورهای دنیا اقدام به اجرای قرنطینه کردند، سفرها محدود و کارخانه ها و مشاغل تعطیل یا نیمه تعطیل شدند. به دنبال این موضوع، ماهواره های رصد زمین، شاهد کاهش قابل توجه گازهای گلخانه ای بودند.

اثر قرنطینه بر گرمایش دنیای

یک مطالعه بین المللی به رهبری دانشگاه لیدز که 6 آگوست (16 مرداد) در نشریه نیچر آب وهوا به چاپ رسید، بیان می نماید که به جز داشتن تغییرات ساختاری زیاد مانند گذار از سوخت های فسیلی به شکلی قابل توجه، این تغییراتِ موقت تأثیری بر آب وهوای زمین نخواهد داشت.

طبق نتایج این مطالعه، حتی اگر این قرنطینه در مواردی تا انتها سال 2021 میلادی (دی 1400 خورشیدی) هم ادامه یابد که در مجموع بیش از یک سال و نیم خواهد شد، دمای دنیای در سال 2030 تنها 0.01 سانتی گراد (0.018 فارنهایت) کم تر از چیزی که انتظار می رفت خواهد شد.

پیرس فورستر از نویسندگان این پژوهش و مدیر مرکز بین المللی مطالعات آب وهوایی پریستلی در دانشگاه لیدز انگلستان به خبرگزاری فرانسه گفت: قرنطینه نشان داد که ما می توانیم تغییر کنیم و حتی این تغییر سریع باشد اما از سویی محدودیت های تغییر رفتار را نیز نشان داد.

وی با اشاره به اهداف آب وهوایی برای آینده گفت: بدون تغییر ساختاری اساسی، برای رسیدن به این اهداف، کاری از پیش نخواهیم برد.

• هیدروژن به عنوان سوخت هواپیماها کاربردی می گردد

لازم به ذکر است دانشمندان افزایش زیر 2 درجه ای دما (3.6 درجه ای فارنهایت) را نسبت به چیزی که پیش از انقلاب صنعتی بود، به عنوان یک هدف آب وهوایی مهم می شناسند. حتی بعضی کشورها در کوششند تا افزایش دما را کم تر از 1.5 درجه سانتی گراد (2.7 فارنهایت) نگه دارند. اگرچه طبق پژوهش های بالا، چنین هدفی سخت خواهد بود.

فورستر در این زمینه اشاره نمود: اگر صادقانه بگویم، بعید است دنیا با نرخی که برای رسیدن به 1.5 درجه کاهش دمایی ضروری است، از صنایع آلاینده کربنی فاصله بگیرد. اما هرچقدر به این هدف نزدیک شویم، آینده فرزندان ما را بهتر خواهد نمود.

روش پژوهش

پژوهشگران برای آنالیز این که قرنطینه دقیقا چگونه بر انتشار گازهای گلخانه ای و آب وهوا اثر می گذارد، از داد های منبع باز استفاده کردند تا میزان تغییر غلظت 10 گاز گلخانه ای و آلودگی هوا را بین فوریه تا ژوئن 2020 (بهمن 1398 تا تیر 1399) در بیش از 129 کشور محاسبه نمایند.

آنان دریافتند که طی این مدت فراوری آلاینده ها از جمله کربن دی اکسید و اکسیدهای نیتروژن بین 10 تا 30 درصد کاهش داشته است که میزان چشمگیری را نشان می دهد. با این وجود، به گفته آنان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به تنهایی تأثیر زیادی بر آب وهوا نخواهد داشت زیرا این کوشش ها در پی قرنطینه موقت است و برای تغییرات آب وهوایی به یک تغییر ساختاری بلند مدت احتیاج است.

دیگر همکار این پژوهش کورین لو کوئر از مؤسسه دانشگاه آنگلیای شرقی، در این زمینه گفت: کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که ما در طول همه گیری کووید-19 تجربه کردیم موقت است و هیچ کار ویژه ای برای کاهش سرعت تغییرات آب وهوا انجام نمی دهد.

تأثیر تغییرات پایدار

علاوه بر اندازه گیری تأثیرات موقت قرنطینه، این محققان آنالیز کردند که اگر پس از این دوران، تغییرات بزرگتری مانند کاهش استفاده از سوخت های فسیلی در سراسر دنیا اعمال گردد، چگونه شرایط را تحت تأثیر قرار خواهد داد. نتایج نشان داد که تغییرات مهم و برجسته توسط دولت ها در زمینه کاهش مصرف سوخت های فسیلی، می تواند اثر ماندگار و مثبتی بر آب وهوا داشته باشد.

• قوانین سخت گیرانه چین برای فراوری خودروهایی که سوخت فسیلی مصرف می نمایند

دانشمندان دریافتند که اگر 1.2 درصد از فراوری ناخالص داخلی در فناوری کاهش کربن دوران پساکرونا سرمایه گذاری گردد، می توان تا سال 2030 میزان انتشار گازهای گلخانه ای را به نصف چیزی که در صورت ادامه مصرف سوخت های فسیلی خواهد بود، کاهش داد.

به گفته این پژوهشگران، پاسخ دولت ها در صورتی که بر بازیابی سبز صنعت تمرکز نمایند، می تواند نقطه عطفی باشد و به پیشگیری از اثرات جدی تغییرات آب وهوایی یاری کند.

منبع: Space