ایران درودی: از این زندگی می توان یک اثر هنری ماندگار درست کرد - میهن دی ال

ایران درودی در این برنامه به بیان دیدگاه ها و تجربیات خود در زندگی پرداخت و گفت: من یکی از خوشبخت ترین افراد هستم زیرا ارزش زندگی را می دانم. می دانم که از این زندگی می توان یک اثر هنری ماندگار درست کرد. اثر هنری در نقاشی یا هنرهای دیگر یک چیز است و ساختن یک اثر هنری از زندگی یک چیز دیگر است. من خوشبختانه خیلی زود پی بردم که برای زیبا زیستن انسان باید فقط عاشق باشد و همه چیزهای جهان را از ورای نگاه عاشقانه نگاه کند. من ساعت ها با خداوند نیایش می کنم و برای هر آنچه داده است سپاسگزاری می کنم. مهم نیست که بیمار هستم و 23 دفعه جراحی نموده ام، اما در نهایت توانستم در برابر این مسائل مقاومت کنم.

درودی ادامه داد: انسان باید برای خود احترام قائل باشد و خود را دوست داشته باشد. من خیلی زیبا زندگی می کنم و حتی از چیزهای بد هم تشکر می کنم و لذت می برم، زیرا می گویم همه چیز می توانست بدتر از این هم باشد. خوشبخت بودن این است که انسان خودش را درست بشناسد و به آن چیزی که دارد و به ضعف هایش مطلع باشد. انسان نباید خودش را با دیگران مقایسه کند زیرا عوارض مقایسه کردن بسیار زیاد است و بدترین آن این است که باعث حسادت می گردد.

این هنرمند اضافه نمود: من چیزهای کوچک و حقیر را نمی بینم و آن ها را انکار می کنم. زیبایی برای من الزام است و باید چیزی که به آن نگاه می کنم زیبا باشد و در میان زیبایی ها آن چیزی که دوست دارم را انتخاب می کنم. در زندگی همواره ریسک های عظیمی کردم و به خودم گفتم از عهده زندگی برمی آیم. همواره به خودم اعتبار دادم و بنابراین توانستم پیروز شوم. مهم خواستن است و توانستن بعداً می آید. انسان ابتدا باید بخواهد و قابلیت هایش بعد از آن بروز می نماید.

درودی ادامه داد: وقتی نقاشی می کنم و از کارهای خودم خوشم می آید دست خودم را می بوسم و خداوند را شکر می کنم. این شکرگزاری عظیم ترین رمز پیروزیت من است و با تمام وجودم برای هر آنجا که خداوند به من داده است چه بد و چه خوب متشکر هستم.

این نقاش اضافه نمود: خودم را به اسم یک انسان باهوش قبول دارم و روی توانایی ها و اراده خودم خیلی حساب باز کردم. برای این چیزی که هستم زحمت زیادی کشیدم. هر کاری که می خواهم را در زندگی انجام می دهم و هیچ کس نمی تواند مرا وادار کند که کاری را انجام بدهم یا ندهم. همه این ها باعث شده که در آرامش باشم و برای همین زندگی را خوب می بینم و سپاسگزار هستم.

درودی ادامه داد: راز پیروزیت من این است که پدرعظیمم یکی از ثروتمندترین مردان ایران بود و زمانی که من 14 ساله بودم او ورشکست شد و خودکشی کرد. این مسئله نگاه من به مسائل اقتصادی را معین کرد و فهمیدم که ثروت اقتدار و توانایی می آورد اما بدبختی زیادی هم می آورد. آدم ها از ابزاری به نام ثروت برای خود یک جهنم می سازند. وقتی شما نگاه خود را به ثروت متعادل کنید، زندگی خود را به تعادل می رسانید.

او در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: من احترام زیادی برای حرفه خود قائل هستم. هیچ وقت کار خود را به گالری ها نمی برم که آن را بفروشم بلکه هر کسی که کارم را بخواهد به سراغم می آید و آن را می خرد. وقتی انسان برای حرفه خود حرمت قائل باشد دیگران هم به کار او احترام می گذارند. اگر بخواهم نمایشگاهی از آثارم برگزار کنم باید به برترین شکل و کیفیت باشد. دلم می خواهد احترامی که برای هنر و هنرمند دارم را در نمایشگاهم ابراز کنم.

درودی اضافه نمود: در مملکت ما شاید صد سال طول خواهد کشید که مردم با هنر نقاشی آشنا شوند و از آن بهره ببرند. اصل مهم در نقاشی فضا است اما نقاشی ایرانی به علت سنت مینیاتور، فضا ندارد و نقاشان ایران بیشتر تصویرساز هستند.

این هنرمند ادامه داد: من 60 سال در فرانسه زندگی کردم اما یکی از افتخارات زندگی ام این است که در ایران به جهان آمدم. اگر در فرانسه به جهان آمده بودم قطعا این آدم نمی شدم. من در زمان حیات خود به آرزوهایم رسیدم. آرزوی من داشتن محبوبیت بود و حالا این محبوبیتی که می بینم استثنایی است. آرزوی دیگرم تاثیرگذاری بر نسل جوان بود و این برای من یک هدیه الهی است که می بینم در مملکت خود تاثیر دارم.