کاوشگر پشتکار در جست وجوی نشانه های آب مایع سنگ های مریخ را تراش داد - میهن دی ال

اکنون تقریبا 9 ماه از فرود کاوشگر پشتکار در دهانه جزرو (Jezero) مریخ که بستر خشک شده دریاچه ای باستانی است، می گذرد. از آن موقع، مأموریت علمی مریخ نورد به خوبی پیش رفته است و اکنون سطح سیاره سرخ را برای نمونه برداری از سنگ های جالب آنالیز می نماید. از جمله در روزهای گذشته قطعه ای از یک سنگ مجذوب نماینده را سایید و زیر آن را که هرگز نور مه آلود روز را در مریخ ندیده بود، نمایان کرد.

پشتکار (Perseverance) در پی صخره هایی است که می توانند تاریخ مریخ شناسی سیاره و به طور بالقوه، شواهدی مبنی بر وجود حیات در گذشته های دور آن را آشکار نمایند. ایده مأموریت علمی این است که اگر زمانی چیزی در مریخ زندگی می نموده، زمانی بوده که آب مایع روی سطح آن جریان داشته است.

به تازگی دانشمندان دریافته اند که حداقل بعضی از سنگ های دهانه جزرو هم آذرین هستند به این معنی که از درون سیاره آمده اند. بعلاوه یافته های اولیه مریخ نورد نشان داده است که دریاچه دهانه جزرو در گذشته باستانی خود سیل های ناگهانی شدیدی را تجربه نموده است.

در نهایت مریخ نورد که هم اکنون 2.67 کیلومتر پیموده، به سمت لبه غربی دهانه جزرو حرکت خواهد نمود؛ جایی که دلتای رودخانه باستانی شکل گرفته و زمانی به دریاچه می ریخته است. دانشمندان فکر می نمایند هر گونه میکروفسیل در صورت وجود، به احتمال زیاد در این منطقه یافت می گردد، زیرا روی زمین چنین میکروب هایی تمایل دارند در این منطقه ها حضور داشته باشند.

اگرچه نخستین کوشش مریخ نورد برای نمونه برداری پیروز نبود اما در ادامه مأموریت به خوبی پیش رفت و پشتکار تا کنون دو نمونه سنگ را جمع آوری نموده است و هفته گذشته هم سنگ های لایه ای مجذوب نماینده مریخ با نشانه هایی از حضور آب، توجه آن را به خود جلب کردند که باعث شدند کاوشگر با ابزار سایشگر خود نیم نگاهی هم به آن ها داشته باشد و حالا بسیار به جمع آوری سومین نمونه نزدیک شده است.

مریخ نورد برای نمونه برداری، با انتخاب نقطه مشخصی از سنگ و ساییدن یک قطعه دایره ای از آن، بخش هایی از آن را جمع آوری می نماید. بدین ترتیب بخشی از سنگ که در معرض عناصر بیرونی قرار نگرفته است، دیده می گردد. سپس نمونه جدا شده را به آرامی می گیرد و در لوله های نمونه برداری در بدنه خود ذخیره می نماید تا برای آوردن به زمین در مأموریت های آینده آماده باشند.

هنگامی که نمونه ها به زمین برسند، دانشمندان می توانند آن ها را با جزئیات بسیار بیشتری نسبت به آزمایش های در محل، که میلیون ها کیلومتر دورتر به وسیله خود کاوشگرها انجام می گردد، مطالعه نمایند.

هم اکنون مریخ نورد در جنوب شرقی محل فرود خود در اطراف منطقه سیتا جنوبی (South Séítah) قرار گرفته است که مجموعه ای از تپه ها و برآمدگی های ماسه ای است و منطقه ای سخت گذر برای مریخ نورد به شمار می رود.

خوبی مأموریت این است که ناسا برای نخستین بار می تواند از پروازهای شگفت انگیز یک دستیار کوچک یعنی بالگرد نبوغ برای شناسایی منطقه، از آسمان استفاده کند تا برترین منطقه هاه برای عبور مریخ نورد انتخاب شوند. این مریخ پیما اکنون پانزدهمین پرواز خود را هم انجام داده است و با ثبت تصاویر شناسایی، برای بازگشت به نقطه شروع مأموریت آماده می گردد.

کل مدت مأموریت پشتکار هم اکنون برای یک سال مریخی یا حدود دو سال زمینی (687 روز) برنامه ریزی شده است. با این وجود، اگر همچون مریخ نوردهای قبلی ازجمله کاوشگر کنجکاوی پیش برود، شاید بتوانیم چندین سال بعد همچنان شاهد کاوش های آن باشیم. در هر صورت باید امیدوار باشیم تا مریخ نورد چیزی واقعا شگفت انگیز را در دهانه غبارآلود جزرو پیدا کند.

عکس کاور: سنگ لایه ای ساییده شده در تازه ترین کوشش مریخ نور پشتکار

Credit: NASA/JPL-Caltech

منابع: Gizmodo, Space