عجیب ترین کرم دنیا
به گزارش میهن دی ال، چند سال پیش، کارلوس آ. لاسو زیست شناس زمانی که کرمی با ظاهری عجیب را با ذره بین آنالیز کرد یک آزمایش دوگانه انجام داد. او فکر می کرد که این شیء احتمالا می تواند ریشه یک گیاه، یک ساقه گیاهی یا یک موجود ناشناخته دیگر باشد. در طول دوره شیوع کووید -19 او نمونه را برای یک متخصص فرستاد. چند ماه پس از آن ماریو لوندونو از دانشگاه آنتیوکیا در کلمبیا این کشف را تایید کرد: آن چه کشف شده بود یک کرم آب شیرین از اعماق رودخانه اورینوکو بوده رودخانه ای به طول 2735 کیلومتر که بخش هایی از مرز بین ونزوئلا و کلمبیا را تشکیل می دهد.
به گزارش خبرنگاران به نقل از ال پائیس، لاسو می گوید: گونه های آب شیرین معمولا در نزدیکی ساحل یافت می شوند. نکته قابل توجه این است که من این کرم ها را در آب های عمیق در بیش از 965 کیلومتری دورتر از اقیانوس پیدا کردم. نکته دیگری که توجه زیست شناس را به خود جلب کرد این بود که کرم ها به نرم تنان چسبیده بودند. طبق فرضیه لاسو این امر دلالت بر رابطه بین بی مهرگان دارد.
لاسو که شهروند بومی مادرید است نزدیک به 12 سال در امریکای لاتین کار نموده و آنالیز هایی را برای مطالعه تنوع زیستی جانوران آبزی و منابع هیدروبیولوژیکی در دهانه اورینوکو انجام داده است. او در پورتو کارنو در بخش ویچادا در کلمبیا مستقر است.
این پژوهشگر که با انستیتو هومبولت در بوگوتا در کلمبیا همکاری دارد می گوید: ما در فصل خشک از ژانویه تا آوریل زمانی که سطح رودخانه از 9 متر تجاوز نمی نماید غواصی را انجام می دهیم.
لاسو و لوندونو معتقدند که این نمونه تا به امروز برای جامعه علمی شناخته نشده و متعلق به جنس Manayunkia از خانواده Sabellidae است. آنان معتقدند این کرم ناقل انگل های موجود در ماهی ها مانند سالمون است موضوعی که می تواند برای صنعت آبزی پروری مهم باشد. هم چنین، آنان بر این باورند که علاوه بر ظرفیت های به دام انداختن انگل ها این کرم می تواند دلیلی بر پسروی دریایی باشند که در منطقه ها آمازون و اورینوکو اتفاق افتاده است.
بعضی از نظریه های علمی که به شدت مورد بحث نهاده شده اند نشان می دهند که یک دریای وسیع و کم عمق ممکن است بخش های بزرگی از آمریکای جنوبی از جمله حوضه آمازون و اورینوکو را برای میلیون ها سال پوشش داده باشد. بر اساس نتیجه مطالعه ای که در سال 2017 میلادی در مجله Science Advances منتشر شد دریای کارائیب منطقه ها آب شیرین را که از ونزوئلا و کلمبیا امروزی تشکیل شده اند در دو موقعیت مختلف در طول میوسن (اولین دوره زمین شناسی) غوطه ور کرد. نتیجه این آنالیز تکامل و توزیع جانوران در منطقه را شرح می دهد.
مانند آمازون، اورینوکو که می تواند به عمق بیش از 91 متر برسد در معرض تغییراتی در زیست بوم خود نهاده شد که باعث شد بعضی از گونه ها منقرض شوند و بعضی دیگر به وسیله سازگاری با شرایط تازه زنده بمانند. لاسو شرح می دهد که این رخداد در حال حاضر در چتر دریایی یا ماهی آب شیرین که اجدادشان در این رودخانه ها کشف شده اند مشهود است.
یکی از ویژگی هایی که زیست بوم اورینوکو را با بیش از 1650 ماهی که تا به امروز شناسایی شده اند معین می سازد تنوع زیستی شگفت انگیز آن است. به گفته لاسو هر بار که کاوشی در این منطقه انجام می گردد چیز تازه ای کشف می گردد. او می افزاید: یافتن موجودات ناشناخته در محیط های گرمسیری آمریکای جنوبی نسبتا رایج است.
برای یافتن جانوران تازه که اغلب در مکان های غیرمنتظره پنهان می مانند لاسو از روش های استاندارد جمع آوری فراتر رفته است. او می گوید: من نمونه برداری های شبانه را در اعماق زیاد با ترال های زئوپلانکتون، تله های نور و غواصی در زیر آب انجام می دهم.
او عادت دارد با صبر و حوصله عجیب ترین زیستگاه ها را آنالیز کند و اغلب ذره بین خود را درون تنه ها و ریشه ها قرار می دهد. او می گوید: ما در انستیتو هومبولت در همکاری با دانشگاه لوس آندس کلمبیا مطالعات بر روی DNA محیطی را در اعماق دریا انجام می دهیم که اغلب با عنوان متابارکدینگ (Metabarcoding) (روشی است که امکان شناسایی همزمان بسیاری از گونه ها را در یک نمونه فراهم می نماید. تفاوت اصلی بین بارکد و متابارکد در این است که متابارکد بر روی یک ارگانیسم خاص تمرکز نمی نماید بلکه هدف آن معین ترکیب گونه ها در یک نمونه است) شناخته می گردد. این تکنیک تازه مواد ژنتیکی آزادانه در زیست بوم های اقیانوسی و بسیاری از سیستم های آبخوان را مورد مطالعه قرار می دهد یک روش غیرتهاجمی برای ارزیابی ترکیب و توزیع موجودات زنده در زیستگاه های مختلف است.
لاسو و چندین متخصص از دانشگاه آنتیوکیا یک گروه کاری برای ادامه جمع آوری دانش در خصوص کرم تازه تشکیل داده اند. لاسو می گوید: من مسئول جمع آوری اطلاعات زیست محیطی هستم. گروه دیگر بیش تر بر جنبه های ژنتیکی کرم تمرکز می نمایند.
منبع: فرارو